Вижагиҳо
Хатти интегралии қалбакӣ, ки дар маҷмӯъ сахт аст, рӯй нахоҳад дод.
Хатчӣ пас аз хомӯш кардани басомади баланд устувор ва устувор мешавад.
Бо истифода аз дастаки илтиёмї, чанголи бароҳат, буридани ду хато.
Сарпӯши муҳофизатии нейлон табар ва корбарро муҳофизат мекунад.
Табарро дар доираи васеи худмуҳофизати хаймазанӣ, буридани ҳезум, буридани устухон ва сенарияҳои дигар истифода бурдан мумкин аст.
Ариза
Ин хатча дорои доираи васеи истифода мебошад, он барои коркарди чӯб, хаймазанӣ барои муҳофизати худ, ҳезум буридан, буридани устухонҳо ва ғайра мувофиқ аст.
Чораҳои эҳтиеткори
1. Ҳангоми истифодабарии хатча, лутфан табарро то ҳадди имкон ба як хати рост дароз кунед ва ба объекти мақсаднок бо хати рост буред.Дар акси ҳол, ба осонӣ сару гарданро ба боло ва зону, устухон ё по ба поён осеб расонидан осон аст.
2. Ҳангоме, ки истифода набаред, теғи гулӯларо бо скабзор муҳофизат кунед.Канори лахтаро фош накунед, табарро ба кунда ё дигар ҷойҳо нагузоред.Он на танҳо метавонад аз осеб дидани майса дар натиҷаи тамос бо дигар ашёҳои сахт пешгирӣ кунад, балки инчунин худро аз осеб дидани хатогӣ муҳофизат кунад.
3. Табарро мунтазам тафтиш ва нигох доштан лозим аст, вагарна хангоми истифодабарии он аз сабаби суст шудани хатча зарари пешбининашаванда расонидан осон аст.
4. Ҳамеша ба тезии хатча диққат диҳед.Аз як тараф, теғи кунд нақши муносиби худро иҷро кардан душвор аст, аз тарафи дигар, бо қувваи аз ҳад зиёд ва дигар сабабҳо бозпас гирифтани дасту пои роҳи кӯҳистон осон аст.